De lelie
Een druppel valt
op de droge aarde.
De lelie huilt
om het verlies dat ze heeft geleden.
Haar witte blaadjes verwelken,
haar hoofdje gaat hangen,
gebukt onder haar lot.
Een tweede druppel valt.
Stroomt langs haar wangen.
Haar gele hartje verkleurt
naar het donkerbruin van rot.
Eenzaam is zij,
verlaten door de roos
die zij zo liefhad.
Zonder de roos
heeft haar leven geen nut.
Langzaam bezwijkt haar stengel
en haar wortels doen geen moeite
om haar alsnog te redden.
Daar sterft zij een eenzame dood,
jong en verlaten...