al dagen gil ik sprookjes
waarin ik niet wens
te geloven. wat anti-
prevelen doet niet veel,
net zo min als hopen.
en als de nacht weer valt
over het verhaal, staan
de wolven-woorden toch
niet stil. ze janken mee
om zoete dromen die
niet komen en de angst
alleen te zijn, voor
het slapengaan.
(en na...)