iemand vroeg laatst of ik gelukkig was
het antwoord erop kon ik niet geven,
ik zei dat dat verschillend was
ups en downs horen bij het leven...

maar ze zette me wel aan het denken
en het spookte in mijn achterhoofd rond,
ik wilde er geen aandacht aan schenken
omdat ik eigelijk wel wist waar het op stond

Ik voel me goed, maar ook weer niet
en ik weet ook niet waarom,
ik ben blij maar ik heb toch verdriet
is dat niet een beetje krom?...

naar andere toe altijd een vrolijke lach,
en die is dan ook niet gefaked,
maar zij zien slechts een klein deel van mijn dag
het deel wat de sleur van eenzaamheid verbreekt...

de rest van de dag zit ik gevangen
in mijn eigen depressief gedrag,
ben ik aan het dromen en aan het verlangen
naar een mooiere dag...

Beter kan het namelijk altijd
het is bij mij nou eenmaal niet snel goed,
perfectionisme, jaloezie en ijdelheid
is wat mijn leven op dit moment beinvloed...

beheersen is een beter woord
het beheerst mijn hele leven,
ik vraag me soms af:'ben ik gestoord'
oh, konden jullie maar even...

in mijn schoenen staan, en door mijn ogen kijken
voelen wat ik altijd voel,
als je net als ik al het goede aan jezelf zou ontwijken
dan zou je pas snappen wat ik bedoel...

Ben ik nu gelukkig of niet, is de vraag weer
maar het antwoord komt niet dichterbij,
dat ik het niet weet doet me wel wat zeer
maar het maakt me ook wel weer een beetje blij...