de levenstrein van een ongeneeselij
De trein van het leven denderd maar voort
hij doet gewoon zijn werk zoals het hoort
Wij beide in een coupe
eenzaam maar wel met z,n twee
Jij gaat voor en ik ga achteruit
wij beide kijken naar buiten door dezelfde ruit
Een toekomst ligt voor jou open
helaas de mijn is bijna afgelopen
Ik heb gevochten en wilde telkens opnieuw beginnen
maar deze strijd zal ik nooit kunnen winnen
De krachten in mij vloeien weg
dit is geen vorm van straf nee dit is gewoon domme pech.
hij doet gewoon zijn werk zoals het hoort
Wij beide in een coupe
eenzaam maar wel met z,n twee
Jij gaat voor en ik ga achteruit
wij beide kijken naar buiten door dezelfde ruit
Een toekomst ligt voor jou open
helaas de mijn is bijna afgelopen
Ik heb gevochten en wilde telkens opnieuw beginnen
maar deze strijd zal ik nooit kunnen winnen
De krachten in mij vloeien weg
dit is geen vorm van straf nee dit is gewoon domme pech.
Reacties op dit gedicht
| *Sofieke*: | Zondag, augustus 10, 2003 15:14 |
| Enkele strofes lijken me sterk op 'echtpaar in een trein' van willem wilmink... Groetje x x x ps: neem een andere trein als de bestemming niet aan je wensen voldoet... :-) |
|
| gunther vandenberghe: | Zondag, augustus 10, 2003 14:56 |
| sterk geschreven diep en geladen gedicht |
|
Over dit gedicht
| Auteur: siem | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 10 augustus 2003 | ||
| Thema's: | ||