hoe de verpulvering het volhoudt, om te stuiven,
vernietigen is een raadsel want men wil het niet
zien, horen, of ook maar proeven
wat naïef maakt ben ik, mijn kern dat wil vasthouden
houden van een utopie, een raadsel
dus ik braak vol overtuiging het oprechte
mijn grauw gelaat is niet vol genoeg van liefde
of dood, het verschil wordt mij nog onderwezen
maar ik zit niet stil, jeugdige overmoed is de andere benaming van mijn ongeduld
op oude platen zitten slechts krassen, het geluid niet helder
toch is de keus is aan de wijzen, zogeheten
zonder witte baard weliswaar
nu dwaalt men af van de essentie, als die überhaupt nog bestaat...
het houden van is te verwarren met vol houden aan
een idee, vervlogen door de tijd
victor ruhlmann: | Dinsdag, augustus 12, 2003 22:37 |
Een tijdloos monument.Indrukwekkend. | |
tim balthazar: | Zondag, augustus 10, 2003 23:34 |
heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel mooi groetjes |
|
gunther vandenberghe: | Zondag, augustus 10, 2003 20:18 |
sterk ! zichzelf relativerend met een trieste ondertoon moet zeggen dat enkele van deze beschouwingen knap belicht zijn. met fascinatie gelezen |
|
Auteur: aseos | ||
Gecontroleerd door: klitty | ||
Gepubliceerd op: 10 augustus 2003 | ||
Thema's: |