De slager
Ze noemde hem de slager
menig vrouw en kind dreef hij
in de dood,scherp zoals het mes
was sneed hij door het vlees
Tienduizenden had hij omgebracht
trots glimde zijn gezicht
hij had de bevolking gered van het ongedierte
Ze noemde hem de slager
zijn witte jas zat vol met bloed
er waren er nog een paar die eraan
moesten geloven
Een unieke combinatie
van plicht en iets goeds verrichte
vond hij het
Ze mochten wel blij wezen
dat er nog iemand was die
iets goeds deed
menig vrouw en kind dreef hij
in de dood,scherp zoals het mes
was sneed hij door het vlees
Tienduizenden had hij omgebracht
trots glimde zijn gezicht
hij had de bevolking gered van het ongedierte
Ze noemde hem de slager
zijn witte jas zat vol met bloed
er waren er nog een paar die eraan
moesten geloven
Een unieke combinatie
van plicht en iets goeds verrichte
vond hij het
Ze mochten wel blij wezen
dat er nog iemand was die
iets goeds deed
Reacties op dit gedicht
| Christel de lange: | Dinsdag, augustus 19, 2003 12:41 |
| Mooi! | |
| MayadeBij: | Maandag, augustus 11, 2003 23:03 |
| (ach ja, een soort albino-complex ofzo?) | |
| MayadeBij: | Maandag, augustus 11, 2003 23:02 |
| 'de witte engel' | |
Over dit gedicht
| Auteur: Ischeas | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 11 augustus 2003 | ||
| Thema's: | ||