Pa
Wie is die man die zondags het vlees snijd
Ik ben hier helemaal niet op voorbereid
Pa zeggen ze soms of gewoon vader
Als ik dit schrijf word ik steeds kwader
Hoe kan het zijn dat pa er niet meer is
Na al die jaren wordt hij wel een gemis
Vader ben ik nu zelf in hart en nieren
Kan dat ook steeds met mijn kinderen vieren
Maar Pa, jij was er voor mij telkens niet
Krijg nog steeds tranen in mijn ogen zoals je ziet
Was je er maar ooit geweest
Dan vierden ook wij samen feest
Je hebt mij steeds in de kou laten staan
En bent toen veel te vroeg heengegaan
Het vlees heb je wel ooit gesneden
Daarover ben ik dan ook wel tevreden
Pa, na 20 jaar heb ik het je wel vergeven
Kan dan nu ook mijn tranen wegvegen
Als Pap en vader, wil ik het beter doen
Maar Pa, hier nog een laatste zoen
Reacties op dit gedicht
| suus: | Woensdag, augustus 13, 2003 06:53 |
| er zijn ook leuke tijden geweest denk daar ook eens aan,misschien zal het dan een beedje beter gaan | |
| lovegirl: | Dinsdag, augustus 12, 2003 18:08 |
| het is heel goed van je dat je het hem toch kunt vergeven zo kun jij met je gezin ook rustig verder leven liefs lovegirl. |
|
| laura nicoli: | Dinsdag, augustus 12, 2003 15:29 |
| je papa vegeven.. kan me voorstellen dat er veel jaren over gingen, miss heeft je vader nu nog moeite met zn eigen te vergeven .. hij hield van je ook al was dat nie duidelijk voor jou ogen . heel mooi.. groetjes laura | |
| Jeffry: | Dinsdag, augustus 12, 2003 14:50 |
| Vergeving is mooi en al was hij niet de voorbeeldige vader,je liefde voor hem was er continue...prachtig! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Rob Daleman | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 12 augustus 2003 | ||
| Thema's: | ||