***

In mijn hart daar is een plekje
Die nooit iemand heeft gezien
Sommige willen wel kijken
En er wat zoeken bovendien
Maar als je denkt er wat te vinden
Alsjeblieft vergis je niet
Want daar woeien hele sterke winden
Het regent er soms tranen van verdriet
Ik wil je best wel inlaten
Over hoe donker het daar soms is
Dat daar geen woorden zijn om te praten
Er heerst een groot gemis
Ook zijn er in de loop der jaren
Barsten en krassen ontstaan
Dus er bestaan enkele gevaren
Over hoe ik zelf met dat plekje om moet gaan
Op mooie zonnige dagen
Lijkt het plekje soms ver weg
Verborgen onder dikke lagen
Ik hoop dat je begrijpt wat ik je zeg
Het zal wel moeilijk wezen
Om te begrijpen wat ik bedoel
Soms kan je het in mijn ogen lezen
En misschien zien wat ik voel
Maar nooit zal iemand echt weten
Hoe het leven daar word geleefd
Dat daar niet iets bestaat als “vergeten”
Maar juist alles daar een plekje heeft

***