Genoeg
Het landschap raast voorbij,
mijn hoofd rust op jouw schouder.
De wereld draait zo snel,
onze liefde, steeds een dagje ouder.
Je streelt mijn huid,
lief en vederlicht.
Terugdenkend aan de dag die achter ons ligt
Het landschap raast aan ons voorbij.
Een rustgevende stilte,
waarin alleen jou aanwezigheid al genoeg is voor mij.
Reacties op dit gedicht
| BlackRowz: | Donderdag, augustus 21, 2003 13:24 |
| Mooi geschrevn *x* |
|
| lieke: | Dinsdag, augustus 19, 2003 18:06 |
| volgende keer sleep je hem gewoon mee in de phyton want dan gaat het landschap nog veel sneller aan je voorbij en zit hij nog naast je ook! -X- | |
| jolanda vonk: | Donderdag, augustus 14, 2003 01:19 |
| Laat maar lekker voorbij razen die wereld en geniet van jullie kleine plekje rust. Warme groet Jolanda |
|
