En als het dan stil wordt, ’s avonds
wachten wij beiden op de maan
en weten dat geluid vaak ver is.
En als het zo stil wordt, ’s avonds
dat de bomen niet meer ruisen
dan weten we: god fluistert
zachter dan anders.
En als tenslotte niets meer ritsels
geen krekels meer, geen kikkers meer
het drijvend blad van de waterlelie zwijgt,
dan weten wij dat we geheimen zijn,
dat wij niet mogen zijn,
maar zijn.
En weten wij.
lani: | Vrijdag, augustus 15, 2003 21:03 |
heerlijk... x-x-x |
|
MayadeBij: | Vrijdag, augustus 15, 2003 03:31 |
Klopt! (al ben ik lekker de rust aan t verstoren door de aanslag op mijn toetsenbord) kus! | |
waterval: | Vrijdag, augustus 15, 2003 00:00 |
waterval~~~ ....mijn krullekes bijna vergeten....;-)))))) |
|
waterval: | Donderdag, augustus 14, 2003 23:59 |
magisch...... véél liefs..... waterval..... |
|
sunset: | Donderdag, augustus 14, 2003 23:46 |
Het is de 'inhoud' die het hem doet, en niet de 'verpakking'. Heel integer mooi. Liefs / sunset |
|
Azur: | Donderdag, augustus 14, 2003 22:38 |
Prachtig! Het is dan wel geen sonnet, maar waarom zou je een sonnet willen maken als het zo veel mooier is? Groeten, Azur |
|
pramodah: | Donderdag, augustus 14, 2003 20:06 |
geestverheffend mooi..... | |
Auteur: Theo van de Wetering | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 14 augustus 2003 | ||
Thema's: |