mijn liefde is zo zwaar
omdat ik het niet kan delen
mijn hart dreigt telkens te barsten
een opgezwollen plek in mijn borst
jou te zien is een marteling
omdat ik je niet teder kan kussen
mijn dwaas hart die deze verlangens uitroept
mijn lichaam die met een ijzeren band is omgordt
jou kan ik niet meer bezien als een vriend
mijn gevoelens gaan die van een vriendschap ver te boven
zwakke ik, ik bezit niet de kracht, tevens de wil
om deze ontluikende gevoelens af te snijden
hoe kan ik normale dingen tegen je zeggen
terwijl mijn mond iets heel anders wil zeggen
woorden van het hart die op mijn lippeng gestorven zijn
omdat ik teveel van je hou om mijn hart te onthullen
ik smeek de hemel en alles wat wil betrachten mij te begrijpen
of ze me willen helpen dit te doden
voordat ik stik in mijn eigen oncontroleerbare liefde
of misschien dat jij mijn hart zou willen verlichten
door een helft te dragen...