Gedachten verward
ogen dwalend zoekend
naar het niets
gedachten verward
het onrustige
hart wat klopt
geen mens weet
wat er aan schort
alleen hij die worstelt
met het verdriet
los gelaten vernederd
gevoelens diep gegriefd
zij ontnam
zijn droom zijn lief
op gestaan in
het licht van de maan
zag hem met de opkomst
van de zon ondergaan
geen tederheid
maar werkelijkheid is zijn lot
liefde en genegenheid
het is kapot
emoties opgekropt
worden in
eenzaamheid
uitgestort
maar het vurige hart
wat in jou klopt
zal jou het
geluk schenken
rinze
Reacties op dit gedicht
| Benjamin de Rooy: | Zaterdag, augustus 16, 2003 11:26 |
| kan mezelf hierin herkennen... heel erg mooi geschreven! knufff, Ben |
|
| *Miranda*: | Zaterdag, augustus 16, 2003 02:47 |
| *...stilte...* Mooi rinze! Liefs, Miranda |
|
| christina: | Zaterdag, augustus 16, 2003 01:12 |
| zeker weten dat..... dat hart eens weer vurig zal kloppen zowaar ik christina heet dikke tuut van je vrouwtje he |
|
Over dit gedicht
| Auteur: rinze | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 augustus 2003 | ||
| Thema's: | ||