Moeder
Moeder
Mijn hoofd maalt
gedachten flitsen
woede heerst
angst versluiert
het moment is nu
de stap gezet
denktijd voorbij
nog geen antwoord
machteloos toekijken
onmenselijkheid aanzien
geen weg te weten
dit harteloos wezen te stoppen
enkel de dubbele vraag
hoe voorkom ik
waarom gebeurd dit
rest mij enkel dit:
Mam
dump Paps niet in een tehuis,
enkel omdat jij je handen
vrij wilt hebben.
ruim 55 jaar heeft hij jou
van een luxe leventje voorzien
op handen heeft hij je gedragen
niets was hem te veel
en nu.....
de laatste jaren van zijn leven...
heeft hij hulp nodig....
steun en liefde......
geen van dit heb jij ooit iemand gegeven
ik twijfel of je er wel toe in staat bent
maar één ding is zeker
Now is pay-back time
verlies niet mijn laatste beetje respect
leef niet door zo ik je altijd heb gekend
pak je verantwoordelijkheid
en toon nu dat je mens bent
je dochter
Reacties op dit gedicht
| Huting: | Zaterdag, augustus 16, 2003 14:53 |
| Heel aangrijpend, kan me er iets bij voorstellen, want mijn vader heeft mijn demente moeder tot het laatst toe verzorgd. Je hebt je best gedaan, meer kun jij niet doen, Liefs, Doortje |
|
