het laatste
Terwijl de zon bloedrood
tussen de wolken ondergaat
en Orion met zijn grote boog
gespannen aan de hemel staat
denk ik aan hoe je lachte
terwijl stilte heerst
in de diepe zee van nacht
als een eenzaam eiland
dat naar een verdronken wereld lacht
ben jij in mijn gedachte
en als het mocht geschieden
dat de zon niet meer schijnt
en de kilte van het grijze
in de torens van de nacht verdwijnt
zul jij het laatste zijn geweest
waar ik naar smachtte
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Steven Vermeulen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 18 augustus 2003 | ||
| Thema's: | ||