alweer
Ja mijn blik
Is hard
En koud
Net zoals mijn hart
Je hebt me weer gekwetst
En weer vernederd
Een traan rolt naar beneden
Iedere keer diezelfde sussende woorden :
Och het is zijn ziekte
Iedere keer opnieuw
‘vergeven en vergeten’
maar kan ik alles nog wel
zomaar vergeten
kan ik de toekomst nieuwe kansen geven
zonder aan het verleden te denken ?
Waarom moest dit weer gebeuren ?
Waarom deed je dit weer ?
Waarom ?
Reacties op dit gedicht
| dromertjen: | Dinsdag, augustus 26, 2003 10:16 |
| Meisje, wa is er gebeurd? Dees kan ni over mij gaan, toen wistte da nog ni, en anders sorry!! wil u nooit kwetse, haat mezelf vo wa ik doe, en ast iemand anders is, vertel t mij dan! Mè te babbele lostte al eel wa op | |
| THIERRY JONNAERT: | Woensdag, augustus 20, 2003 03:36 |
| Heel veel sterkte... Je bent lief en dapper tegelijk, maar laat niet te lang met je sollen... Geef een duidelijke verwittiging... Geef zeer duidelijke signalen...en bescherm ook je eigen gevoelige hart en gevoelens...of... laat je niet platwalsen !!! ( in de veronderstelling dat je over je eigen leven schrijft...en anders is de TIP voor die andere persoon...vriendin, zus, etc. ) THIJO |
|
| pricilla: | Dinsdag, augustus 19, 2003 21:54 |
| mooi geschreven.... sterkte!! liefs knuf pricil;) |
|
| marcha: | Dinsdag, augustus 19, 2003 21:07 |
| zóó herkenbaar ik heb gekozen voor nee maar ook da is nie altijd even gemakkelijk sterkte laat nie over je heen lopen KuZzZz marcha |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Vaneela* | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 19 augustus 2003 | ||
| Thema's: | ||