Mijn mooie zus,
waar ik trots op ben.
Waarom doe je alsof ik niet besta?
Alsof je ik niet ken?

Ik mis je mooie meid,
mijn hart doet pijn van gemis.
Wat ik ook fout deed,
ik heb spijt.

Kom je nu weer in mijn leven?
Dan kunnen we weer samen zijn,
samen liefde aan elkaar geven.

Altijd keek ik naar je op,
we deden veel samen.
Nu je weg bent,
staat heel mijn leven op de kop.

Met wie moet ik nu lachen?
Met wie kan ik nu delen?
Waarom doet het mij zo veel,
en kan het jou weinig schelen?

Ik ben jaloers op iedereen die wel een zus heeft,
ik moet huilen als ik aan je denk,
en denk aan wat we samen hebben beleefd.

Ow god ik mis je zo,
jou nuchterheid en plezier.
Ik geef zo veel om je,
please .. kom nou hier...

Waarom wil jij mij niet meer zien?
Hoe krijg ik je terug?
Ben ik je niet waard?
Is het zo dat ik je niet verdien??

Je negeert mijn brieven,
en neemt niet op als ik bel.
De afspraken die we maken,
kom jij niet, ikke wel.

Elke nacht verstrengeld in een web,
een web van pijn,
omdat jij zo nodig uit mijn leven moest verdwijnen,
jij niet meer bij mij kon zijn..

Ik mis je zus...