de lijn, naar een vlieger opgelaten,
buigt zich onwillig naar de aarde:
zo mijn liefde,
zo jouw zwijgen.
| Sylvia Schrijen: | Zaterdag, november 08, 2003 02:21 |
| Bij deze voel ik diep met je mee. Meen daarom niet dat ik je niet begrijp (moest je weten). Gezien het punt op het eind graag de hoofdletter aan het begin. Wat denk je erover om regel 3 en 4 tot regel 3 te maken? Het oog wil ook wat. Het zwijgen hierdoor blijft even stil. | |
| lani: | Woensdag, augustus 20, 2003 17:34 |
| auw, dat doet pijn, zo'n losse koord, toch snijdt ze door het hart! x-x-x |
|
| pramodah: | Woensdag, augustus 20, 2003 17:06 |
| heb je al eens gedacht aan stilte voor de storm.....hij is op komst maak er gebruik van ;) | |
| Boudaatje: | Woensdag, augustus 20, 2003 11:35 |
| Twee zinnen die zoveel zeggen. Blijf hopen, de wind zal ooit weer opkomen,... Sterkte Boudaatje |
|
| Auteur: Theo van de Wetering | ||
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 20 augustus 2003 | ||
| Thema's: | ||