Bijna elkaar verlaten,
na de zoveelste ruzie,
niet wetend hoeveel je wel voor mij betekent,
tranen vielen in het niets...
Vragend wat we gaan doen,
praten we,
storten we ons hart uit,
toch nog hoop,
toch nog verdriet.
Nog één keer,
vergeten doen we elkaar niet!
Blijven bij elkaar,
nu met besef,
hoeveel we van elkaar houden!
Toch nog hoop,
op een oneindige liefde,
toch nog angst,
dat het ooit zal ophouden.
*** 29-03-2003 ***