aan de regenboog...
-aan de regenboog....-
eens zei je :
ik laat je nooit alleen!
maar dat deed je toch.
niet willend maar moetend.
voor je me alleen liet zei je:
volg de regenboog tot het eind
ooit zullen we dan verenigen.
ik begreep het niet.
en bleef treuren
tot die ene dag,.....
tot ik die regenboog zag
dieje bedoelde!
ik volgde hem
en bleef hem volgen
en nu nog altijd volg
ik hem , in hoop jou
te vinden.
op een dag,...
zal straks de zon gaan
schijnen, en de wolken snel
verdwijnen , dan vind ik je ,
aan het eind van de
regenboog
eens zei je :
ik laat je nooit alleen!
maar dat deed je toch.
niet willend maar moetend.
voor je me alleen liet zei je:
volg de regenboog tot het eind
ooit zullen we dan verenigen.
ik begreep het niet.
en bleef treuren
tot die ene dag,.....
tot ik die regenboog zag
dieje bedoelde!
ik volgde hem
en bleef hem volgen
en nu nog altijd volg
ik hem , in hoop jou
te vinden.
op een dag,...
zal straks de zon gaan
schijnen, en de wolken snel
verdwijnen , dan vind ik je ,
aan het eind van de
regenboog
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: lieselotte | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 augustus 2003 | ||
| Thema's: | ||