Ik
Ik
Ik,
Wie ben ik?
Dat onzekere meisje in de spiegel?
Dat kan ik toch niet zijn?
Ik,
Ik kijk naar mezelf.
Altijd van een afstand.
Ik wil mezelf niet zijn.
Ik,
Dat stuntelende lelijke meisje.
Waarom vind je me nog aardig?
Waarom ga je met me om?
Ik,
Die niks goed kan.
Die later nooit geluk vind.
Die liever iemand anders was.
Ik,
Vanbinnen een huilend meisje.
Met onbeantwoorde liefdes.
Die altijd wel voor ruzie zorgt thuis.
Ik,
Haat het zelfverzekerde masker.
Dat stiekem wel om hulp schreeuwt.
Help me.
Ik,
Wie ben ik?
Dat onzekere meisje in de spiegel?
Dat kan ik toch niet zijn?
Ik,
Ik kijk naar mezelf.
Altijd van een afstand.
Ik wil mezelf niet zijn.
Ik,
Dat stuntelende lelijke meisje.
Waarom vind je me nog aardig?
Waarom ga je met me om?
Ik,
Die niks goed kan.
Die later nooit geluk vind.
Die liever iemand anders was.
Ik,
Vanbinnen een huilend meisje.
Met onbeantwoorde liefdes.
Die altijd wel voor ruzie zorgt thuis.
Ik,
Haat het zelfverzekerde masker.
Dat stiekem wel om hulp schreeuwt.
Help me.
Reacties op dit gedicht
| Roosje: | Vrijdag, oktober 24, 2003 23:50 |
| mooi gedicht, ik herken me in elke zin wat je schrijft, in elk woord wat je geeft... Bedankt, om te reageren op mn gedicht... means a lot | |
| promise: | Maandag, augustus 25, 2003 14:37 |
| mooi, herkenbaar.. en tja toch lijkt soms het masker onverwoestbaarder dan anderen doorhebben... Alleen is het zo zwaar.. Maar andere momenten heb je er alleen maar profijt van.. dat denk je athans, niets ia wat het lijkt, met welke ogen je ook kijkt.. knuf, liefs / Promise |
|
| Marlies: | Maandag, augustus 25, 2003 14:13 |
| Hey Ik begrijp heel goed wat je wilt vertellen. Deels omdat je het prachtig verwoord, deels omdat ik zelf in de zelfde cirkel zit. Toch moet je vor jezelf gaan opkomen en je ware iki gaan laten zien. Niemand kan lang onder 2 persoonlijkheden leven. Laat de wereld zien wie je bent en doe het met een lach! neem maar aan van mij dat iedereen je héél graag mag! |
|
| Lauke: | Maandag, augustus 25, 2003 11:55 |
| hey hey... ik herken mezelf ontzettend in je gedicht, heb me zo een aantal jaar ook gevoeld.. het is pas wanneer je de klik maakt naar, jezelf kunnen zijn, weten dat je wel iets waard bent, dat je weet dat je later zeker wel geluk vindt! Er is altijd wel iemand die van je houdt, alleen besef je dat misschien niet... probeer het leven recht in de ogen te kijken en niet zozeer op de foutjes van je eigen ik te vitten! xxx lau xxx ps: het klinkt mss heel verwaand en betweterig, mss helpt het ook hel | |
| Delphine Eeckhaut: | Maandag, augustus 25, 2003 00:20 |
| wat je bedoeld met dat masker begrijp ik, heb zelf ook een hele tijd met één gelopen om mijn ware ik te verbergen, maar... is toch beter dat je je voordoet zoals je bent... ook al vind je jezelf niet goed... er zijn altijd mensen die jouw liever zullen hebben wanneer je je voordoet zoals je werkelijk bent... groetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Niki Dicker | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 augustus 2003 | ||
| Thema's: | ||