gedachten..
ik voel me zo alleen..
ik voel me alsof ik sta op 1 been..
er gaat vanalles door heen..
ik voel me net een steen..
die op het randje ligt van de anderen..
en als hij valt zal alles veranderen..
dan is niks meer hoe het was..
het zal nooit meer hetzelfde zijn..
want op dezelfde plek komt de steen niet meer..
die tijd had hij maar voor 1 keer..
hij kan alleen verder rollen..
maar niet meer terug..
waarom gaan de dingen toch altijd zo vlug..
en kan je dingen uit het verleden niet uit wissen..
en dan overnieuw beslissen...
hoe je het wel had gewild..
het blijft altijd een beeld..
van de tijd van toen...
en hoe ik had willen doen..
Reacties op dit gedicht
| snottebel: | Dinsdag, augustus 26, 2003 10:13 |
| Herkenbaar gevoel! Weet hoe jij je voelt! Sterkte meid! groetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Stellina* | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 25 augustus 2003 | ||
| Thema's: | ||