weeral een avond alleen
Met de zachte tonen die door me heen vloeien val ik bijna in slaap.
men lichaam voelt aan alsof het niet meer van mij is.
En mijn gedachten dwalen voor de zooveelste keer naar jou af.
Eerst een klein geniepig lachje dat me doet deken hoe ik jou kan breken net zoals je met mij deed.
Maar dan overspoelt een gevoel van gemis het lachje en rolt een traan over men wang
Was je maar bij me.
men lichaam voelt aan alsof het niet meer van mij is.
En mijn gedachten dwalen voor de zooveelste keer naar jou af.
Eerst een klein geniepig lachje dat me doet deken hoe ik jou kan breken net zoals je met mij deed.
Maar dan overspoelt een gevoel van gemis het lachje en rolt een traan over men wang
Was je maar bij me.
Reacties op dit gedicht
| Zasan: | Woensdag, augustus 27, 2003 08:15 |
| Doe iets op zo'n avond, dan krijgt het verdriet geen kans. Mooi gedicht. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: grietje* | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 augustus 2003 | ||
| Thema's: | ||