GOD....
GOD...
God is mijn vader
God is mijn vriend
hij schenkt mij steeds genade
waar heb ik dat aan verdient
ik wil hem volgen op heel mijn levens pad
maar o... hoe moeilijk vind ik dat
vaak dwaal ik af van zijn spoor
heb daar dan ook mijn reden voor
want vaak is het of hij het niet ziet
al mijn pijn en mijn verdriet
maar ik blijf vasthouden aan mijn geloof
hij redde mij uit een diepe kloof
en ik weet in al mijn moeilijke dagen
is hij er die mijn pijn en verdriet helpt te dragen
25-2-2001
Reacties op dit gedicht
| kiddy: | Woensdag, augustus 22, 2001 13:21 |
| tja dat is voor mij heel onzeker!! |
|
| Wim Meeus: | Donderdag, juni 21, 2001 02:26 |
| Mooi, ik wou dat ik ook zo geloven kon. Ik geloof nu alleen maar wat ik zie, de kracht van de zon. Groetjes van Wim |
|
| Ellen : | Donderdag, juni 14, 2001 18:43 |
| echt een heel mooi gedicht.......het past ook bij mij............echt mooi, ga zo door!!! | |
| Martin : | Zaterdag, maart 03, 2001 18:28 |
| Een gedicht wat ik heel goed mezelf in ken...soms is het moeilijk om nog in Hem te geloven...maar Hij staat altijd voor je klaar.Kreeg kippevel toen ik het leesde pieps...echt heel mooi verwoord.Liefs,Martin. | |
| nikita: | Maandag, februari 26, 2001 08:00 |
| mooi hoor....waar je ook je geloof in zoekt...als het je helpt weer op te staan....prachtig | |
| Elentir: | Zondag, februari 25, 2001 17:48 |
| Sommigen zijn ver verdwaald en hopen op hoop... | |
| Idster: | Zondag, februari 25, 2001 15:02 |
| *sugt* kon ik ook maar zo denken... Heel mooi... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Pieps | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 25 februari 2001 | ||
| Thema's: | ||