Zonder jouw!
Mijn lot verzegelt door het verleden
Mijn tranen helder als kristaldruppels
die in duizenden stukken uiteenspatten
als ze de kilte van de grauwe grond raken.
Elke dag weer opnieuw proberen te overleven
er nog iets van zin aan te geven
het leven zo leeg
men ziel gevoelloos
Mijn hart nu omhult door een wand
van staal!
ZONDER JOUW!
Reacties op dit gedicht
| Brigie: | Donderdag, augustus 28, 2003 11:40 |
| blijven vechten! je komt er heus wel uit | |
| Sweet love: | Donderdag, augustus 28, 2003 00:19 |
| Hang on there ... You'll come through ... Much stronger than before ... Greetzzzzz Sweet love |
|
Over dit gedicht
| Auteur: knufbeertje01 | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 28 augustus 2003 | ||
| Thema's: | ||