Mensen niet te serieus opvatten bedoel er niks mee...
is me style ziek?
Net als een predikant
Of een imam, kom ik gelovig
Met een bijbel of een koeran bezorg ik een catastrofe
Mensen bleven geloven, dat ze als mc werden uitgekozen
Maar ze waren zo laag onder nul, dat ze vastvrozen
Ik heb ze verwaarloosd, ik liet ze sprakeloos
En genadeloos liet ik mc gewoon radeloos
Als een commando ging ik mijn opdracht uitvoeren
Ik battle de mc’s, en lyrisch ging ik ze ontvoeren
En hedendaad weetje dat ik nog steeds mc’s wegvaag
Ik vecht graag, schakel mc’s uit, zie mij als een schakelaar
Niemand word gespaard, wanneer ik in de joint stap
Ik breng een boodschap, en sla een honkrun zonder een slag
Met me woordenkracht worden mc’s levend begraaft
Ik heb de macht maar of ik hem gebruik dat is de vraag
Vragen lijden naar antwoorden, maar ik geef geen reactie
Geen commentaar als je vraagt -G- waarom is je style zo ziek
Dus opgepast
Ik heb een lyrische harnas
Die jullie flows zoweer terugkaatst, recht in je borstkast
Je lichaam barst
Terwijl ik een oud ritueel toepas
Een bloedplas en een lege oogkast zal ik achtergaan
Zonder kompas, rap ik me zelf in de goede richting
Me style is hot dus word ik gepakt wegens brandstichting
Ik breng wel verlichting, maar dat is niet van het vuur
Dat is mijn flow die licht schijnt, het bezorgt je maagzuur
Dus het heeft niks te maken met tempratuur, maar met literatuur
Het gaat om het inhoud me shit brand als zwavelzuur
Je raakt overstuurd
Want je bent een achterblijver
Je noemt je zelf mc maar je bent een romantische schrijver
Een ezeldrijver, want je click bestaat uit ezels
Ik doorboor je met ijspegels, verpletter je met stoeptegels
Ik verbreek regels, omdat ze daarvoor zijn gemaakt
Ik hou me nooit aan me afspraak, dus opgepast maat