Ik ben blij dat jij er was.
Ik zie de tranen in jouw fonkelende ogen,
ze staren verward naar mij toe,
ze vragen: “wil je ons aub even drogen,
kom pleas even naar ons toe.”
Ik zet een stap vooruit
en neem je in mijn armen,
nu springen de tranen eruit,
maar gelukkig kan ik je hartje verwarmen.
Op mijn schouder leg je nu je hoofd
en grijp me stevig vast,
je tranen raken nu stilaan gedoofd,
je zegt: “Ik ben blij dat jij er was.”
Reacties op dit gedicht
| Jessie[L]: | Dinsdag, januari 09, 2007 21:28 |
| écht héél mooi:) Ik krijg er zelf haast tranen van! Fiiyn dat het allemaal goed gekomen is. Veel liefs Jessie | |
| **vlindertje**: | Vrijdag, augustus 29, 2003 20:36 |
| zie je wel.. héél mooi gedicht ;) x | |
| Marlies: | Donderdag, augustus 28, 2003 17:30 |
| Mooi! Het enige wat ik er van kan zeggen is dat het écht is... | |
| Green Tea: | Donderdag, augustus 28, 2003 15:45 |
| Prachtig Koentje! Ja iemand bedanken kan moeilijk zijn , zoals Maya al zegt dit gedicht spreekt voor zich! Liefs , |
|
| MayadeBij: | Donderdag, augustus 28, 2003 15:36 |
| Ik kan mijn Dankbaarheid maar altijd wat krampachtig tot uitdrukking brengen, vandaar dat ik het extra mooi vind, | |
Over dit gedicht
| Auteur: Koentje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 28 augustus 2003 | ||
| Thema's: | ||