Levend in m'n eigen wereldje
mezelf opsluitend met verdriet
Machteloosheid neemt me gevangen
In gedachten verzonken
luisterend naar je zwoele stem
Je woorden, gegrift in m'n geheugen
Brandend op m'n lippen
M'n hart opengesteld
maar de deur viel langzaam dicht
Zelfde gevoelens, verdriet en verlies
2 paden, elkaar kruisen, zelfde doel
Het bracht ons dichter bij elkaar
Achter die deur een zelfde gebroken jongen
Je daalde zachtjes in m'n ziel
betrad de gevoeligste plaats
Tranen, zoveel verdriet
Eenzelfde leegte die ons vasthoudt
Jij, gesloten in m'n hart
Wetend,
Dit kan nooit stuk!