Blijf maar dromen
Overspannen
laat de boog zich ontspannen
reduceert
naar onverschilligheid
Spijt
raakt kwijt
In een vicieuze cirkel
alle hoeken herhaaldelijk gezien
Wel vier of tien
maar het lijken er meer
en keer op keer
verlangen naar iets
of zomaar
niets
Lijkt onbereikbaar maar niet te zwaar
want
mijn dromen zweven
in een luchtbel, heel licht en fel
vol mooie kleuren en zoete geuren
zoals dromen
eigenlijk altijd zouden moeten zijn
………………………
…zo fijn…
Reacties op dit gedicht
| Waldorf: | Vrijdag, augustus 29, 2003 16:54 |
| what is there to say? still I can't be silent... mooi gedicht doegie, Waldorf of the year |
|
| Eva: | Vrijdag, augustus 29, 2003 16:34 |
| zàlige tekst!!! | |
| Boudaatje: | Vrijdag, augustus 29, 2003 14:58 |
| Mooi gescherven, echt!!! Maar weet je wat jammer is? Dat luchtbellen vlug uitéénspatten, net zoals dromen, mooie en juiste vergelijking. Kus kus Boudaajte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunnyka | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 29 augustus 2003 | ||
| Thema's: | ||