De spetters druppelden,
ik likte ze weer op.
Een blik vol onweer kruiste
een sprankeltje hoop
stroomde samen
scheidde zich even vlug.
Wuifde niet uit, keek niet om
bleef maar lopen
verdween van vorm
zorgt woorden voor de pijn
de woorden bleven weg
de blik viel van de baan.
Toen druppelden weer spetters
maar ik liet ze gaan.