Nooit helemaal weg
Ik zal je nooit helemaal kunnen
wegvegen
uit mijn leven.
Want de dag dat onze handen
elkaar raakten
is er in mijn hart een plekje
bijgekomen.
En hoe hard ik ook probeer
keer op keer
weet ik dat het niet zal
lukken.
En hoe langer hoe meer
vind ik dat niet zo erg meer.
wegvegen
uit mijn leven.
Want de dag dat onze handen
elkaar raakten
is er in mijn hart een plekje
bijgekomen.
En hoe hard ik ook probeer
keer op keer
weet ik dat het niet zal
lukken.
En hoe langer hoe meer
vind ik dat niet zo erg meer.
Reacties op dit gedicht
| Albrecht Paul Sanders: | Woensdag, oktober 03, 2001 12:15 |
| Oei, sorry. Aan de rubriek 'liefdesverdriet' zie ik dat het een afgelopen zaak is. Spijt me van die reactie hieronder. Je vindt het niet erg dat die ander een beetje in de herinnering blijft, ondanks het verdriet dat het meebracht. Wel, dan is dat een goeie zaak. Zo groei je verder. Liefs! |
|
| Albrecht Paul Sanders: | Woensdag, oktober 03, 2001 12:13 |
| Mooi zo! Als je de ruimte laat voor groei, dan komt er ook bloei. Houd de liefde levend! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Iris | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 25 februari 2001 | ||
| Thema's: | ||