stralend en rimpelloos
fonkelend in het licht van de zon
diepblauw
als de diepte van het meer
de bodem nog onbekend
dapperen zijn er al ingedoken
maar zijn het helaas nat afgedropen
de geheimen worden behouden
en verborgen achter de wimpers als voorheer

een eerste indruk vast gebrand
op het canvas van het hart
lichtblauwe safieren als een primsa
als een regenboogkrans door de iris
oogverblindend maar onvergetelijk
dat is duidelijk een verband

kan ik ooit de bodem bereiken
aan mij is het hopelijk besteed
toch is het een uitdaging
levensdoel of overlevingstocht
in eerste instantie een verkeerde kennismaking
jij was anders dan ik dacht
nu waad ik stilaan in het diepe blauwe

twee ogen die staren staren
spiegels van haar ziel...
en als ik goed kijk zie ik mezelf
kijken naar jou en hoe jij naar mij kijkt
ooit zal ik tot in de diepte varen

Gedicht geschreven door Erik, een goede vriend van mij..

^__^