“ONGEBONDEN VERBONDEN”
De mens vraagt.. en zoekt naar liefde en geborgenheid,
Veel wil ik je geven, gunnen en schenken,
Maar dit in overeenstemming met mijn innerlijke zekerheid, Die niet langer vertrouwt op al dat denken,
Aan liefde op aarde die mensen slechts in “schijn” verbindt.
Ieder gun ik die Liefde uit die enige en eeuwige bron,
De adem van de Geest, en waar het ware leven begon..
Verlangen en heimwee naar de wortel van je bestaan,
Is een lange weg terug, vol doornen, tegenslag en verdriet,
Maar moed en vertrouwen in die ware “Ik” en niet
Langer slaaf van die ik-persoonlijkheid ,
die klaagt en vraagt om erkenning, tijdelijk genot en zekerheid,
Die de oorzaak is en steeds zal zijn als
Enige garantie voor alle vormen van levenspijn..
Daar waar wij elkaar altijd zullen herkennen en vinden ..
Is samen werken aan ons Licht van binnen ,
Verbonden in vertrouwen en verlangen naar die Liefde die ons allen verbindt,
De kracht van de innerlijke Zon , die onze duisternis overwint!