eenzaam loop ik over dit levenspad
mijn hart en ziel verward
waar breng je me naar toe
ik ben zo vreselijk moe
komt er ooit een einde aan deze weg
krijg ik dan eindelijk uitleg
wanneer is het einde daar
en ben ik hier eindelijk mee klaar
maar deze levensweg moet ik belopen
en ik kan alleen maar hopen
dat er een mooie wereld op me wacht
en weer kan beginnen met nieuwe kracht
minoes
Phoweyk: | Woensdag, september 03, 2003 19:50 |
aan elke weg is een einde, en bij het pad dat je beloopt heb je bij elke stap weer een ander stuk grond onder je voeten.. sterkte, knuff Phoweyk | |
xavion: | Woensdag, september 03, 2003 17:13 |
Wanneer het wachten stopt wordt geduld beloont... :) Mooi geschreven... Liefs... XaVioN... |
|
Jojootje Zon: | Woensdag, september 03, 2003 16:05 |
Hé Minoes, Herken 't hoor, ook de moeheid, en 't duurt.... zo lang. Maar straks is je wereld weer mooi, 't is het vechten waard! |
|
Auteur: minoes | ||
Gecontroleerd door: ;o)x | ||
Gepubliceerd op: 03 september 2003 | ||
Thema's: |