Vele muren om me heen,
breek ze af stap voor stap, steen voor steen.
Niemand die mijn hartje mag raken,
Niemand die mij mag kraken.
Liever veilig dan kwetsbaar,
bang dat ik je verwachtingen niet evenaar.
Een zieltje verborgen achter dikke muren,
een meisje met haar zotte kuren.
Voor sommigen ben ik één groot geheim,
anderen weten hoe ik kan zijn.
Ik draag een masker met daarachter een kwetsbaar hart,
een meisje soms bang en heel verward.
Ik wil niet zijn zoals alle anderen,
als ik kon zou ik de wereld veranderen.
Ik wil mijn eigen leven leven,
en voor de dingen die ik wil streven.
Liefde schrijft men bij mij met een grote L,
de waarde ervan ken ik wel.
Ik weet het,
ik kan soms bijten.
Ik weet het,
ik ben niet perfect en zal het ook nooit zijn,
maar toch hoop ik dat je me neemt voor wie ik ben... ook al ben ik zo klein.
And of this poem is this the key:
"I am who I am, and so it will be! "