Parijs II
Was haast verdronken in de rivier
die kronkelt tussen doolhoven van
straten door
Dreigde meegesleurd te worden
door charismatische obers tanden
blinkend als ivoor
Verdwaalde bijna tussen monumenten
volgepropt met armoede clochards hun ellende
zonder daken
Twijfelde zowaar aan de geloofwaardigheid
van stalen contructies die een eind aan
vergezichten maken
Net voordat het helder zien vertroebelde
als liters Evian in stadsrivieren verdween
de twijfel
Het is geen schande te vluchten voor de
werkelijkheid dus zoek ook ik het nu hoger op
als Eiffel
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Han Sterk |  
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 04 september 2003 | ||
| Thema's: | ||