Verward...
Donker was m'n lach,
de gevoelens er omheen,
tot jij verscheen en ik
bij jou naar binnen zag.
In je ogen sprongen,
één voor één, de sterren open.
Jij was firmament voor mij,
je glimlach, hemelsbreed.
Als een droom,
diep in me gleed.
'k Kwam uit m'n
koortsig bed gekropen.
Dit alles was niet echt.
Luchtspiegeling
van zuchtend hart.
Ontsproten uit
m'n geest, verward.
Onwerkelijk oprecht...
Reacties op dit gedicht
| Gioi: | Vrijdag, september 19, 2003 00:46 |
| Daar waar dromen zijn dat wat je hart lijkt te missen Daar waar je geest blijft zoeken Naar waar je slechts kunt gissen Daar waar je het laatste kijkt Daar word je hart verrijkt. "Ach, wat weet ik nou", zei de gek en danste weg |
|
| victor ruhlmann: | Vrijdag, september 12, 2003 22:14 |
| Goh wderom wordt ik overvallen door de schoonheid maar verlies ik niets. |
|
| PeterdB: | Zaterdag, september 06, 2003 23:16 |
| Goed geschreven; ritmisch mooi, pakkende tekst. Jij kunt het echt hoor! Knap Lani, knap | |
| Erna Muermans: | Vrijdag, september 05, 2003 15:32 |
| prachtig lani... knap verwoord liefs Erna |
|
| Evenstar21: | Vrijdag, september 05, 2003 15:15 |
| heel mooi! | |
| Stompie: | Vrijdag, september 05, 2003 14:06 |
| Geladen en sfeervol! Vooral de laatste twee woorden van dit gedicht zijn een mooie paradox. | |
| Green Tea: | Vrijdag, september 05, 2003 10:49 |
| Jammer...dat je vanavond maar weer mag dromen! Graag gelezen. Liefs , Green Tea. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lani | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2003 | ||
| Thema's: | ||