Eenzaam en ongelukkig
Ik weet het allemaal niet meer
heb me in al die jaren
nog nooit zo ongelukkig
en eenzaam gevoelt
Het lijkt wel of de laatste
twee maanden van mijn
leven er niet meer toe doet
ik weet gewoon niet meer
Wie ik wel of niet vertrouwen kan
iedereen stookt elkaar tegen me op
en als ik niet goed uit kijk
dan slaan ze me ook nog voor je kop
Waarom heb ik me zelf zo laten mislijden
en wil ik nu over leven dan zal ik voor me zelf
heel hard moeten strijden
om niet alles in mijn leventje weg te laten glijden
Ik heb nu al pijn en verdriet genoeg
om iets waar ik nooit om vroeg
en alle leed die ik de af gelopen
maanden bij me droeg
5-9-2003
Reacties op dit gedicht
| chloe de bruyn: | Zaterdag, september 06, 2003 14:33 |
| oh jee meid toch ,hoop dat het goed komt,patty | |
| bunnie: | Vrijdag, september 05, 2003 22:50 |
| meis er zijn er zoveel die niet stoken en die je wel kunt vertrouwen geef die mensen ook een kans ze zijn er zeer zeker wel liefs bun |
|
| snottebel: | Vrijdag, september 05, 2003 21:17 |
| Maar meid toch... Er komen best betere tijden voor je aan ! Blijf volhouden knuffel vanop afstand! Groetjes |
|
| goldie: | Vrijdag, september 05, 2003 19:15 |
| je hoefd je niet eenzaam te voelen er zijn genoeg vrienden en familieleden die jou willen steunen knuf goldie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dol_fijn | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2003 | ||
| Thema's: | ||