Trots alle vreugde om mij heen
Trots alle vreugde om mij heen
Voel ik mij toch zo heel alleen
Heb ik verdriet
dan ziet men ’t niet
ben ik eens blij
hoort niemand mij
Waarom doet liefde zo veel pijn
Als mensen ietwat anders zijn
Zo lang moeder en vader leven
Is de hemel op aard ons gegeven
Zijn wij vrij van angsten en zorgen
In een huisje vol liefde geborgen
Maar eens komt die dag
dat we moeten scheiden
In tranen, weemoed
en eenzame tijden
En die dan niet
alleen kan varen
Is ten prooi
aan alle gevaren
Voel ik mij toch zo heel alleen
Heb ik verdriet
dan ziet men ’t niet
ben ik eens blij
hoort niemand mij
Waarom doet liefde zo veel pijn
Als mensen ietwat anders zijn
Zo lang moeder en vader leven
Is de hemel op aard ons gegeven
Zijn wij vrij van angsten en zorgen
In een huisje vol liefde geborgen
Maar eens komt die dag
dat we moeten scheiden
In tranen, weemoed
en eenzame tijden
En die dan niet
alleen kan varen
Is ten prooi
aan alle gevaren
Reacties op dit gedicht
| tim balthazar: | Zaterdag, september 06, 2003 11:31 |
| het heeft zijn voor en zijn -nadelen mooi! groetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 06 september 2003 | ||
| Thema's: | ||