Kus me naar het heden
Er bestaat nog een gevaar
Ik had je moeten laten weten
dat wanneer ik in de leegte staar
al mijn liefde is vergeten
Het gebeurt nog keer op keer
Ik heb er niks over te zeggen
Ik herleef dan het verleden weer
wat nooit valt te weerleggen
Ik ben dan ook mezelf niet meer
Slechts een bange, kleine muis
Maar in welke staat ik ook verkeer
Ik voel me ver van huis
Ik heb nog niet de kracht gevonden
het verleden achter me te laten
Heb mijn angst nog nooit ontbonden
Maar ben mezelf al meer gaan haten
Wil jij misschien iets voor me doen?
Verval ik weer in het verleden
geef me dan maar snel een zoen
en kus me naar het heden
Reacties op dit gedicht
| Stompie: | Maandag, september 08, 2003 11:32 |
| Heel openhartig. | |
| Hans Winter: | Zaterdag, september 06, 2003 15:35 |
| haal mij terug waar ik mijn verdwaal en niet meer tot rust te komen buiten mijzelf geen thuis meer vind als jij me niet zoekt, als niemand me roept. groetje, hans |
|
| arie: | Zaterdag, september 06, 2003 14:41 |
| verwerken is altijd zwaar... maar gelukkig doe je dat niet alleen | |
| chloe de bruyn: | Zaterdag, september 06, 2003 14:29 |
| deze vind ik ook mooi ,patty,vlug de volgende | |
| Green Tea: | Zaterdag, september 06, 2003 13:10 |
| Alle dichtjes van jou van vandaag zijn prachtig , hun titel is al een dicht opzich! Liefs , |
|
| snottebel: | Zaterdag, september 06, 2003 08:18 |
| héél erg mooi... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Evenstar21 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 06 september 2003 | ||
| Thema's: | ||