Gebroken vaas
Gebroken vaas..
Ik voel me,
gelijk aan een vaas..
Een vaas die al breekbaar was
en nu gebroken is
De scherven liggen bezaaid
Ik probeer ze bijeen te rapen,
maar ik snijd mezelf eraan..
Ze veroorzaken diepe wonden,
die littekens achterlaten
voor de rest van mijn leven..
Zij zullen mij altijd herrinneren
aan de tijd
dat ik gebroken was..
Ik voel me,
gelijk aan een vaas..
Een vaas die al breekbaar was
en nu gebroken is
De scherven liggen bezaaid
Ik probeer ze bijeen te rapen,
maar ik snijd mezelf eraan..
Ze veroorzaken diepe wonden,
die littekens achterlaten
voor de rest van mijn leven..
Zij zullen mij altijd herrinneren
aan de tijd
dat ik gebroken was..
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zaterdag, september 06, 2003 23:19 |
| maar kun je nog water dragen, bloemen voeden, hen naar later doen vragen, dan zal het goed zijn. groetje, hans |
|
| Evenstar21: | Zaterdag, september 06, 2003 17:27 |
| mooi verwoord...sterkte. kuzzzzzzzz | |
Over dit gedicht
| Auteur: Coortje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 06 september 2003 | ||
| Thema's: | ||