Keihard.
De haat jaagt mensen op,
geluk heeft onze hand verlaten,
ons lijf, niet meer dan bloed,
doch barre bloeddorstigheid,
halucineren over een toekomst,
als verraad van je vaderland,
vaderland enkel een koosnaam,
voor grond zonder band,
Huilen, scheeuwen, sterven,
tranen worden weggespoelt,
gescheeuw onhoorbaar,
over doden gelopen,
Keihard, de waarheid.
Reacties op dit gedicht
| Hugo Serwy: | Zondag, september 07, 2003 23:15 |
| Ben hier al lang niet meer komen kijken. Je schrijft nog altijd even aangrijpend... Sterk! | |
| Linda van Roessel: | Zaterdag, september 06, 2003 23:43 |
| Je beschrijft inderdaad de waarheid, jammer genoeg dan. Mooi gedicht |
|
| artemis: | Zaterdag, september 06, 2003 20:01 |
| ... ben er stil van... mooi lieverd |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 06 september 2003 | ||
| Thema's: | ||