Zachtjes kauwend op je pen
staar je voor je uit
Doelloos niet want je bent
aanwezig erg luid
Een snelle haal over
de tafel en alles valt
Voor me sta je veel groter
nu dat jij je vuisten balt
Stil dreigend als een donderwolk
wanneer jouw woede ons huis bevolkt
Slaap ik met de deur op slot
Woelend onder dikke lakens
Richt jij je weerlicht op de daken
en alles gaat kapot
Auteur: Han Sterk | ||
Gecontroleerd door: ;o)x | ||
Gepubliceerd op: 07 september 2003 | ||
Thema's: |