Pure Wijsheid.
Ik stapte de deur uit,
de wijde wereld in,
om de zin van het leven te verkondigen.
Elke voorbijganger,
hoe oud ook,sprak ik aan,
en vertelde over mijn bevindingen.
Niemand begreep me,
niemand gaf me een kans,
niemand die me geloofde.
Tot ik een meisje tegen kwam,
amper 9 jaar,
een klein engeltje.
Zij begreep mij wel,
ik las het in haar ogen,
zij gaf mij terug hoop en respect.
Want enkel zij wist,
dat geen enkele kleur
zo rood is als die roos,
dat geen enkele glazen bol,
zo mooi is als de maan,
want zij was jong genoeg
om het te begrijpen,
om te weten dat de mens geen God is,
om te weten dat haar prille leven,
haar kleine engelen levensweg,
zo broos, zo duur, zo mooi
en o zo uniek is.
Reacties op dit gedicht
| chloe de bruyn: | Zondag, september 07, 2003 18:43 |
| Ik hoop ook dat kinderen nog lang kind kunnen zijn en nog genieten van kleine dingen,patty | |
| nathalieke: | Zondag, september 07, 2003 17:31 |
| Bedankt voor je reactie op mijn gedichtje 'papa'. Dit is echt een heel mooi gedichtje. Je hebt gelijk, kinderen begrijpen de wereld beter dan wij. Zij kunnen nog écht naar iets kijken... kusjaah Nathalie |
|
| Evenstar21: | Zondag, september 07, 2003 16:25 |
| mooi! kuzzzzzz |
|
| Brigie: | Zondag, september 07, 2003 15:58 |
| idd, heel mooi geschreven! | |
| boom: | Zondag, september 07, 2003 15:50 |
| ja dit is nog eens een mooi gedicht over het leven. een klein kind die het wel ziet. echt heel mooi. liefs van de boom. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cammeke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 07 september 2003 | ||
| Thema's: | ||