Rust
Rust
Als ik ’s avonds moe ben,
van een lange en zware dag,
ga ik graag een stukje lopen,
ook al weet ik dat ik dat niet mag.
Dan zoek ik de rust in mij,
aan de oever van het meer,
vogels, water en de stilte,
doen mij verlangen naar meer.
Uren kan ik daar genieten,
van de drukte van de natuur,
hier kan ik rustig denken,
in de schemering van het late uur.
En als de nacht is gevallen,
keer ik terug naar mijn leven,
voldoende op kracht gekomen,
nieuwe energie om te kunnen geven.
Als ik ’s avonds moe ben,
van een lange en zware dag,
ga ik graag een stukje lopen,
ook al weet ik dat ik dat niet mag.
Dan zoek ik de rust in mij,
aan de oever van het meer,
vogels, water en de stilte,
doen mij verlangen naar meer.
Uren kan ik daar genieten,
van de drukte van de natuur,
hier kan ik rustig denken,
in de schemering van het late uur.
En als de nacht is gevallen,
keer ik terug naar mijn leven,
voldoende op kracht gekomen,
nieuwe energie om te kunnen geven.
Reacties op dit gedicht
| MayadeBij: | Zondag, september 07, 2003 19:24 |
| Slukes? Nuja, waarom mag je niet gaan lopen dan? Is toch heerlijk inderdaad.. Fijne avond vanavond dan; wellicht zien we elkaar nog eens bij de eendenvijver.. kus (platonisch ja, don't worry) | |
| jazzzz: | Zondag, september 07, 2003 19:19 |
| Mooie beschrijving. Tot rust komen in de natuur, nieuwe kracht opdoen... heerlijk! | |
| Dimitri Van de Putte: | Zondag, september 07, 2003 19:16 |
| Er zijn veel mensen die het veel moeilijker hebben om tot innerlijke rust te komen. Maar als het lukt is het prachtig! Slukes, Dimi. |
|
| Evenstar21: | Zondag, september 07, 2003 19:04 |
| mooi...kuzzzzzz | |
Over dit gedicht
| Auteur: Graziella | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 07 september 2003 | ||
| Thema's: | ||