Het is duister
en stil
niet dat beetje gefluister
dat je ergens horen wil

Het is nacht
je bent alleen
niemand dat op je wacht
niet eens iemand om je heen

De wind waait
hij ruist door de bomen
maar geen haan dat kraait
over het einde dat zal komen

Geen licht
niet eens een deur
toch is het einde in zicht
van al het eeuwige getreur

Een trapje naar boven
dat je ziet in de donkere gang
je moet er aan geloven
maar ook die is oneindig lang

Je waagt het en gaat ervoor
stapt, stapt en stapt
je zet gewoon stilletjes door
terwijl iemand je tegen de schenen trapt

Al zie je nog steeds niemand lopen
hoor je nog steeds geen geluid
begin je toch dat beetje te hopen
naar iets wat een oplossing aanduid

Boven aan de trap is een hal
je durft niet verder te gaan
misschien is het weer zo een val
dat je niet kan weerstaan

Toch waag je het weer
en stap je de hal binnen
en beseft nog een keer
dat niemand je wil beminnen

Je loopt door
en hoopt op verbetering
iets in je hoofd zegt: "ga ervoor"
en je bedenkt een oplossing

Wandelt verder en plots val je stil
je probeert te roepen, maar het lukt niet
je ziet ineens wat je zien wil
maar hebt toch nog een beetje verdriet

Je ziet een raam in de verte staan
en loopt erheen
zou ze open gaan
of is ook zij toe en alleen

Nee ze gaat open
en jij bent vrij
je kan gaan lopen
en hebt er weer een vriendje bij!