Achter het masker
Dikke kerels met grote poten
stampen driftig door mijn kop
Flinke stappen die stevig klinken
het lawaai houdt maar niet op
Zwermen bijen die galmend gonzen
teisteren mijn hoofd
Een rugbyteam rent door mijn ogen
en mijn hersens zijn verdoofd
Wekkers tikken tijdloos telkens weer
lopen af achter mijn slapen
Doelloos kauwende kaken
Knarsetanden kakofonisch op en neer
Een ongecontroleerde bende
achter een glimlach en een zucht
Niets dan twijfel en ellende
verstopt achter gebakken lucht
Reacties op dit gedicht
| Autumn 001: | Maandag, september 08, 2003 20:25 |
| heeeel erg mooi geschreven hoor!! echt!! | |
| ~black angel~: | Maandag, september 08, 2003 19:24 |
| 'k herken mezelf er wel in liefs kirsten |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Han Sterk |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 september 2003 | ||
| Thema's: | ||