Laaiend enthousiast was zij
voor haar voor mij, voor ons
wij, allebei
De toekomst had zij voorspeld
met theeblaadjes in vieze kopjes
Handpalmen met levenslijnen
Zwaluwen die laag overvlogen
de hele rataplan
Conclusie was dat wij
ik en zij voor elkaar bestemd waren
wijn en glas, ijs en elfstedentocht
Maar ik had geen verstand van
kwakzalverij, dus legde ik me neer
bij haar illussie, waanbeeld
fata morgana
Ik verijl als hete lucht ik bibber
onrustig bungel ik boven het klamme
asfalt, zwart geblakerd door de hitte
zengend, tergend brandend, rood als kreeft
Spookverhalen lijken het me nu te binden
de ware vinden klinkt als babylonisch
onheilspellend, vochtig, tissues
'waar is de Bon Bon Bloc?'
Ben ik emotioneel aan haar over geleverd
dan zal ik zinken, borst vooruit
recht op de ijsschots af, zij neemt me mee
ijskoud het water maar ik zal zwijgen
als het graf
Ben ik te polijsten door haar zachte vingers
mijn verleden, tweede huid, vervelt
druipt van me af
Egocentrisch hoogtepunt dat het mijne is
onaantastbaar hoog in ivoren torens
mens blijf er van af
Maar zij las de toekomst in haar glazen bol
haar kruidenpap, getallenreeks
ik had geen verstand van vrouwen
laat staan van hun beweegredenen
dus sleepte ze me onberispelijk
zeiknat, onderkoelt en blauw
weer uit de zee
hebeluna: | Woensdag, september 10, 2003 09:56 |
Heeft zij gelijk en trekt ze je het water in en wast ze je schoon van al je daden om elkaar vervolgens te omarmen? Of klopt haar gevoel niet, zijn het slechts dwaze illusies en ga je tegen je wil het water in en verdrink je om niet te willen zien? |
|
Sheena: | Dinsdag, september 09, 2003 22:56 |
grijnssss, it wasn't me ;-) zilte zeegroet, Sheen |
|
tim balthazar: | Dinsdag, september 09, 2003 20:42 |
heeeeeel mooi groetjes |
|
MayadeBij: | Dinsdag, september 09, 2003 16:49 |
(ik grinnik maar wat schaapachtig in m'n vuist, dat hoort zo) kus, | |