Langzaam dringt het tot me door,
Een leven achtergelaten
Langzaam ga ik terug in het verleden,
Het leven, bloeiend en uitgelaten
Steeds verder zak ik terug,
In de tijden goed en fijn
Steeds meer begin ik te begrijpen,
Het heden doet pijn
Langzamer en langzamer,
Keert het heden zich weer
Ik sta weer in het heden,
Maar ik wil niet meer
Ooit krijg ik mijn leven,
Weer goed en fijn
Maar nu zal de toekomst altijd,
Voor mij een groot vraagteken zijn...