Zelf
Zelf
Hoe snel je kon
Rende je je gedachtegang uit
Om zo goed en kwaad als het kon
Toch zelf
De deur dicht te gooien
Reacties op dit gedicht
| Lifeless: | Vrijdag, oktober 10, 2003 19:15 |
| en het spreekt vanuit je hart dat de deur weer open moet dat het tegen je keert wat je geest je aandoet maar al rennend ren ik een stukje mee dan komen we er wel uit samen, met z'n twee knuffel |
|
| Black Feather: | Maandag, september 15, 2003 18:07 |
| Hihi, vink wel btje wat weghebben van mijn gedichie.. dat ehh.. jaaaa? [[oh moeilijk orrr]] njah iig dat ik als laatste mn voet dwars zet, nah en jij gooit lekker zelf de deur dicht! BIETERZZ toch!.. lekker eigenwijsillig, en eigenwillig.. ;) hehe, volgens mij is dat zo ongefeersul wel t zelfde majah.. mooi orz! Kussie! |
|
| sunset: | Vrijdag, september 12, 2003 09:52 |
| Ach ... misschien komt de dag dat men inziet dat wegrennen en deuren dichtgooien niet de oplossing is (of beter, misschien komt ooit de dag dat men niet meer moet wegrennen of deuren dichtgooien). Zo herkenbaar neergezet. Liefs / sunset |
|
| Marlies: | Donderdag, september 11, 2003 19:59 |
| Leuk! Heel fijn gemaakt!!! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sorriso promise | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 11 september 2003 | ||
| Thema's: | ||