Ego Internus

Het doel ontglipt me
ik denk teveel
aan hoe het zou moeten zijn
volgens mij
of toch ook niet...
Het is hard en het doet pijn
maar het maakt me gelukkig
op een bepaalde manier
Organen voelen vreemd aan
onbekend
maar ik aanvaard het
Zelfs als het nooit bestemd is geweest
te bestaan...

Geschreven door

Jheronimuhs

Reacties op dit gedicht

Jheronimuhs vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

charly:	Donderdag, september 11, 2003 23:38
Ik kan niet zeggen dat ik je gevoel begrijp, maar toch ik heb het eerder gevoeld. Ja, het aangename van het onaangename.

Contessa:	Donderdag, september 11, 2003 22:02
tempus est satisfactus een stille, vreemde kronkel is soms onmisbaar

Over dit gedicht

Auteur: Jheronimuhs
Gecontroleerd door: 260580
Gepubliceerd op: 11 september 2003
Thema's: [IK] [Houden van] [Jaloezie]